Шошыма‚ достым‚ сөзiмнен‚
Сөз – Құдайдан шыққан бу.
Ұқпасаң, көр өзiңнен‚
Жұтқызайын нұрлы су.

Iшiп алып мас болып‚
Мал‚ мақтaнға қас болып‚
Нәрестедей жас болып‚
Қайта жарал‚ қайта ту.

Арақ iшiп құтырсаң‚
Бар киiмдi сыпырсаң‚
Дүниеден мұтылсаң –
Жолға түстiң түп-түзу!

Қанжармен iшiң тiлемiн‚
Бар сырыңды бiлемiн‚
Мазақтаймын‚ күлемiн‚
Деме сиқыр, неткен қу.

Өлсең‚ сөзбен тұрғызам,
Ерiксiз мойын бұрғызам.
Айтқанымды қылғызам,
Жүрегiңе төгiп у.

Сиқырыммен жүгiртем,
Жар бетiне үңiлтем.
Дүниеден түңiлтем,
Кереметтi мен жаду.

Қасиеттi баламын,
Жаныңды билеп аламын,
Денеңдi отқа саламын,
Жалыны шықсын гу де гу.

Байлаймын да көзiңдi,
Патса қылам өзiңдi.
Ұғып отыр сөзiмдi,
Ел билетем жетi ру:

Мейiрiм, ЬIнсап, Әдiлет,
Шыдам, Шыншыл, Харакет‚
Түп қазығы – Ақ ниет‚
Бұл жетеуiн ел қылу.

Ешкiмге зиян тигiзбей,
Кәрiптiң көңiлiн күйгiзбей,
Сайтанға беттен сүйгiзбей,
Жүрегiңдi нұрмен жу.

Мақтанды алма ойыңа‚
Кек сақтама бойыңа‚
Барма дүние тойына,
Ойнаса да у да шу.

Асқақтап‚ оттай саулама,
Жақынды‚ жатты жаулама‚
Өлсең де адам аулама‚
Аң жейтұғын болма аю.

Оқуың, дiнiң, дағдың көп,
Небiр бiлгiш айтқан деп‚
Кетпесiн солар жетелеп,
Жарамас үйтiп ой көму.

Ақылыңа ұстат қол,
Тура апарар сенi сол.
Жардың жолы қиын жол –
Шытырман тоғай, қалың ну!

Егер мұны қылмасаң‚
Айтқаныма тұрмасаң‚
Өз нәпсiңдi бұлдасаң‚
Саған арам сөз ұғу.