Төпеп тұрған нөсерге қарамай-ақ,
Бір қыз кетіп барады жалаң аяқ.
Жалтыраған әдемі топылиын,
Кім біледі, жауыннан барады аяп.
Ойнақтаған далада қара көзім,
Еске түсіп кетті ме бала кезің?
Елең қылмай ешкімді барады өзі,
Жалаң аяқ жүргендей дала кезіп,
Еркін ұстап елігім барады өзін.
(Шыт көйлегі жабысқан кеудесіне.)
Қарамасқа, қоймайды көрмесіңе.
He келді екен сайтанның зердесіне?!
Жалаң аяқ сиқырға қарап тұрып,
Жалаң аяқ жастығым келді есіме!
Қара да тұр, қайтесің, қара да тұр,
Бұлаң еткен бұл сурет қалады ақыр.
Жалаң аяқ...
Балтыры жалт-жұлт етіп,
Ғайып болып жастығым бара жатыр.