Қалай?!!
Қалай?!
Қалқам, маған не дедің?!
Meн өзімді зерттей алмай келемін.
Өзім жайлы жалғыз ғана дерегім -
Өзгелерге түсініксіз өлеңім.
Өмірім бар, өкпем де бар, наз-мұң да.
(Аңдап көргей, өзім жайлы жаздым ба?!
Қаршадайдан өмір кешіп саз, құмда,
Ақылымды ат тепті ме, аздым ба?!
Түсінбеймін неге келдім?!
Heгe өттім?
Мына өмірде нені жойдым, нені ектім?!
Байқа, қалқам!
Мен де саған керекпін!
(...Қазір қыс қой, жапырақсыз терекпін.)