Өкпелеттім...
He дейін, өкпелеттім,
Өкпелетіп қалайша көктемекпін.
Сенің қойған межеңнен аттадым да
Шекараңнан шықтым да, шетке кеттім.
Өкпелеттім, амал не, өкпелеттім.
Қарашы әне, келеді таң сарғайып,
Сыртқа жүрші, қойшы енді, томсармайық!..
Аңдуым-ау, тамаша таң алдында,
Қырсықтың қытығына қол салмайық.
Ақылдым-ау, неге сен қарамайсың?!
Кейде өзің де қызыңсың... баладайсың...
Күш-сезімді күрес деп санамайсың,
Сонда қалай?
Қалай деп бағалайсың?
Жүрші сыртқа, қарашы таң нұрына,
Табынайық табиғат паңдығына.
Таң атады, кетеді базаршы-күн,
Қазынасын жинап ап сандығына.
Сергиікші малынып таң нұрына,
Өкпелейсің несіне тағдырыңа...