Ғабит Мүсіреповке

Ғабеке,
Анда-санда сізді көрем,
Сізді көрсем жомарт бір күзді көрем,
Еліктеп өзіңізге есім кетіп,
Көгендеп ақ қағазға тіздім өлең.
Мейіріммен қарайтын Сізді көрем,
Басқалар үміттерін үзді менен.
Зәһәрмен жібітем деп қу таңдайды,
Сеземін өзін-өзі жұрт алдайды.
Жібітсем кейде мен де қу таңдайды,
Басымнан Алатаудың бұлты аунайды,
Біреулер келекелеп, жыртаңдайды,
Түбінде құртса мені, құртар қайғы,
Алайда жырларымды жырта алмайды!!!
Менен де үміт күтіп туған елім!
Мен-дағы үмітпенен туған едім.
Mac болғап өлеңіне бір жан едім.
Ғабеке!
Айтсаңызшы мыналарға,
Мен кімнің қазынасын ұрлап едім?