(Мятловтан)
Айтшы, бұтақ, қай жаққа,
Жолың болсын, жүзесің?
Толқыннан таудай қорықпастан,
Теңізді түпсіз кезесің!
Апырм-ай, жаным, байқай көр,
Ашулы теңіз мерт қылар.
Шамаң бар ма теңізбен
«Білгенің қыл!»- деп серт қылар
Бұтақ дейді: «Теңізден
Сақтану маған не керек?
Мен - құрыған бір дене,
Жоқ енді менде тіршілік!
Ата-анам - ағаштан
Айырды мені жауыз жел.
Енді мейлі айдасын
Тілеген жаққа су, дауыл!