22 Қараша, Жұма

Әдебиет

Мағжан Жұмабаев

Мағжан Жұмабай (Әбілмағжан) Бекенұлы ( 1893– 1938) – Алаш қозғалысының қайраткері, ақын, қазақ әдебиетінің жарқын жұлдызы өкілі.

Тірі бол




Сүмбіл шашы,
Сылқым жасы,
Отағасы
Кәріге.
Сөкпе, жаным,
Тәтті қаным,
Бітті иман
Бәріңе.
Жаның ұсақ
Қоңызға ұсап,
Құшақ, құшақ
Өсек көп.
Шын жаныңмен,
От қаныңмен,
Иманыңмен
Ісің жоқ.
Қыбыр-қыбыр,
Жыбыр-жыбыр,
Сыбыр-сыбыр
Мінезің.
Шық, бері шық,
Кінәлайсың жұрт,
Heгe жырқ-жырқ
Күлесің?
Кесек-кесек
Артқан өсек
Бір көк есек,
Көнбейсің!..
«Баспын» дейсің
«Жаспын» дейсің,
«Қаспын» дейсің,
«Мен...»дейсің.
Бірін боқтап,
Бірін мақтап,
«Алла хақ...»деп,
Жалпаңдап,
Ел дегенің,
Қам жегенің,
Мен білемін -
Бір атақ...
Жылмаң, жыртаң,
Бұртаң-тыртаң,
Бұртаң-тыртаң,
Сұм өмір...
Соныменен,
Алла-ай, сенен...
Эх, ты дур!..
Мейлі құрысын,
Бәрі ұрсын,
Бүлік болсын,
Ізгі жол...
Мен не дейін?
«Сен» демейін,
«Ол» демейін,
Тірі бол!..