Тойбай деген бір қызметкер күнде кызметтен ерте кете беретін болыпты. Соңғы күндері оның мұнысы әдетке айналыпты. Тіпті күндегіден күнде жұмыс орнынан ерте жинала бастады. Бұл тәртіпсіздікті күнде байқап отыратын бөлім бастығы оған ескертпе жасап:

Тойбай, сен неге қызмет уақыты аяқталмай, ерте кете бересің, мұның ұят қой, шырағым,— дейді. Сонда ол қысылмастан тұрып:

— Кейін жұмыс сағаты қысқарады ғой. Соған осы бастан әзірленіп жүрмін. Әйтпесе үйрене алмауым мүмкін деп,— жауап беріпті.